هاچیجی – داچی
1- در این نوع ایستادن پاها به طور طبیعی به اندازه ی پهنای شانه از هم فاصله داشته
و به سمت جلو می باشد.
2- کپل ها در یک سطح بوده و به سمت جلو متمایل است.
3- بدن صاف ، دستها تاحدودی خمیده ، مشت ها گره شده ودقیقا
به اندازهی پاها ، از هم فاصله دارند.
4- نگاه به سمت روبرو و تنفس تحت کنترل می باشد.
ذنکوتسو – داچی
الف : دراین نوع ایستادن یکی از پاها به سمت جلو و دیگری به سمت عقب هدایت می گردد.
ب : فاصله ی عرضی بین پاهای جلو و عقب به اندازه ی پهنای شانه می باشد.
ج : فاصله ی طولی بین پای جلو و عقب چهار مشت
پهلو به پهلو از زانوی پای عقب تا پاشنه ی پای جلو.
کیفیت استقرار:
1- عمود بودن پای جلوبر روی زمین.
2- موازی بودن ران جلو با زمین .
3- متمایل بودن زانوی جلو کمی به سمت بیرون.
4- موازی بودن پای جلو با محور حرکت.
5- کشیده بودن ماهیچه های پشت ران .
6- جهت دادن پنجه ی پای عقب به سمت روبرو ( حداکثر انحراف 45 درجه ).
7- تقسیم وزن بدن 40 درصد روی پای عقب ، 60 درصد روپای جلو.
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: