خوشبخت کسی است که اسلام را پذیرفته وبه قدر معاش خود در آمد دارد وقوای بدنش نیرومند است.

رشد و توسعه فیبرهای سرعتی قدرتی (سفید) برای افزایش نسبی قدرت مبرم میباشد این نوع فیبرها

عمدتا با اجرای تمرینات قدرتی کوتاه مدت وبه صورت انفجاری رشد می کنند در صورتیکه فیبرهای استقامتی

(قرمز) خاصیت استقامتی دارند و از لحاظ رشد حجمی در قیاس با فیبرهایسرعتی بسیار ضعیف تر می باشند

رزمی کارانی که به دنبال وارد کردن ضربات دست یا پای سریع و در عین حال قوی هستند می بایست تمرینات

با وزنه را بصورتی انجام دهند که فیبرهای سرعتی آنها رشد و توسعه یابد. یک روش برای هدف قرار دادن این فیبرهای

عضلانی انجام تمرینات باحجم پایین و با شدت مضاعف می باشد یک برنامه برای این ورزشکاران بصورت عمومی می تواند

از تکرارهای بین 1 تا 5 و با مقدار وزنه 85% تا 100% یک تکرار حداکثر تشکیل شده باشد و... بین هر ست بین 3 تا 5 دقیقه

استراحت مناسب می باشد.ددر ابتدا با تکرارهای آهسته شروع کرده تا

قدرت پایه افزایش یابد سپس بصورت تدریجی تمرینات انفجاری را اجرا می کنید.

1-ورزش رزمی باعث می گردد تا یک خانم از ویژگی های زنانه خود دور گردد.

اگر چه راهبه های شائولینی در هزاران سال پیش در زمینه ورزش های رزمی فعالیت می کردند،

اما مخالفت با این تفکر بسیار دشوار می باشد اگر چه ممکن است در فیلم ها و داستان ها این

شرایط باعث آسیب پذیری گردد اما در خیابان باعث کشته شدن شما می شود. هنگامی که خانمی

ورزش رزمی را می آموزد به وی دفاع شخصی، اعتماد به نفس و خود شناسی آموزش داده می شود.

این موارد نه تنها باعث کاسته شدن از ویژگی های زنانه نمی شود بلکه در واقع آنها را قادر می سازد

تا با ترس کمتر و دیدگاهی بازتر وارد جامعه شوند.

2-تأثیر ورزش های رزمی در هر شرایطی صددرصد می باشد.

تمامی زنان و مردان در این مورد با یکدیگر توافق دارند. صرف نظر از این که کارآمدی یک تکنیک در کلاس تا چه حد می باشد،

هیچ تکنیکی به تنهایی در هر شرایطی مؤثر واقع نمی گردد. موضوع مهمی که باید به خاطر داشت این است که با تکنیک های

پشتیبان آشنا باشید و بتوانید بدون تفکر و درنگ آنها را اجرا کنید.

قدرت سرعت استقامت سه عامل مؤثر برای موفقیت یک ضربه در هنرهای رزمی هستند مقوله‌ای که ما قصد وارد شدن به آن را داریم

در ابتدای امر قدرت و سپس استقامت به عنوان مهمترین می‌باشد چه را که سرعت بدون قدرت و قدرت بدون استقامت محال است

بهتر است اکنون به بررسی تمریناتی که با این بحث مرتبط می‌باشد بپردازیم

حرکت پاها و چرخشها را بياموزيد.

 حرکت دستها را ياد بگيريد.

حرکات پاها و دستها را تواماٌ ياد بگيريد.

بتدريج روشهاي تنفش (دم و بازدم) تمرکزها را در هر قسمت کاتا بياموزید.کاتا را تکميل و به حد کمال برسانيد.موقع کياي را ياد بگيريد.

در هر با ر تمرين حد اقل سه بار پشت سر هم يک کاتا را اجرا کنيد.

بعد از يادگيري يک کاتا به چند روش ميتوان روي آن کاتا تمرين کرد.

1- کاتا را بدون تکنيکهاي دست فقط حرکتهاي پا و داچي ها را انجام دهید.

2- بدون حرکت در حالت ايستاده فقط تکنيکهاي دست را اجرا کنيد.

3- کاتا را با چشم بسته و دقت کامل اجرا کنيد.

4- چشمها را ببنديد و کاتا را در ذهن خود اجرا کنيد.

5- کاتا را به صورت قرينه اجرا کنيد.

6- کاتا را از آخر به اول اجرا کنيد.

7- کاتا را با سرعت بسيار کم مانند فيلمي که کند نمايش مي دهند اجرا کنيد ولي کامل و دقيق و اصولي (اسلو موشن)

مسائل اخلاقی در کاراته از چنان اهمیتی برخوردار است که تمامی اساتید قدیمی اولین چیزی که به شاگردان خود می آموختند

رعایت اصول اخلاقی کاراته بوده است و این اصول نسل به نسل منتقل شده و اکنون به دست ما رسیده است.

 کاتا یا فرم از موارد بسیار مهمی بوده است که در گذشته تنها وسیله آموزش اصول اخلاقی در کاراته به شمار می آمده است.

تمرینات طاقت فرسا و بسیار طولانی در کاتا چنان استقامت و صبری در کاراته کاها ایجاد می کرد

که خود در پرورش روح و جسم آنها بسیار مؤثر واقع شده است.

استاد ماسوتاتسو اویاما نیز در بخشی از کتاب خود به نام ”طریقت كاراته“ ادب و نزاکت را لازمهٔ موفقیت می داند و

چنین می نویسد:

اصطلاحات پایه :

شوتو= تیغه دست

تت سوئی= تیغه دست بسته

نوکیته = انگشت

تی سو کو = داخل کف پا

کوته = ساعد

کاکاتو = پاشنه پا

 اوروشی اوتوشی= فرود آوردن

ساکوتسو = استخوان ترقوه

کاکه = قلاب ، چنگک

کیای = فریاد کشیدن

اوی = حرکت کردن

کومی = فشار آوردن

تاتمی = محل مسابقه

هانمی = نیمه بدن

توبی = پریدن

کاتا= مبارزه با حریف فرضی

یون جو گو دو = زاوه 45 درجه

کیوشو= جذب کردن ، عقب کشی در حال جذب

کیمه   =فن با سرعت ، قدرت ، تمرکز و اجرای تعادل

پیش از این و در نوشته‌های قبلی نقش کیمه و تنفس صحیح در اجرای هر چه بهتر

فنون کاراته را مورد بحث و تحلیل قرار دادیم تا بیاموزیم چگونه با

تنفس صحیح می‌توان قدرت را افزایش داد و نیروی تفکر را در اختیار گرفت.

در مبحث فعلی و بعد از شناخت نسبی از ماهیت کیمه، شاید بهتر باشد که خود را در

معرض و محک این پرسش قرار دهیم که آیا توانسته‌ایم به کیمه

واقعی دست یابیم و به حرکات ورزشی خود رنگ تازه‌ای ببخشیم یا همچنان با صداهای غیر واقعی

(که نشان‌دهنده تنفس نادرست است)نوعی کیمه

غیر اصولی را به نمایش می‌گذاریم؟ بدون شک این پرسش،

یک پرسش زیر بنایی برای شناخت درک از کیمه و اجرای هر چه بهتر تنفس صحیح

محسوب می‌شود. چون به هر کاراته‌کایی مدام یادآوری می‌کند که کیمه

غیر واقعی وجود دارد و مرز شناخت آن با تنفس درست شاید بسیار باریک باشد.

برآمدگی بینی:این اصطلاح به منطقه میان ابرو و نقطه امتداد یافته تا سطح چشم اطلاق می شود

و این نقطه فوق العاده اهمیت دارد. چرا که اگر ضربه ای محکم به آن اصابت کند ،

می تواند از حرکت رو به جلوی شخص جلوگیری نماید.

بالای گوش:ضربه به این قسمت باعث آسیب پذیری میشود

و شخص را از حالت تعادل خارج می نماید.

فک:ضربه به این قسمت باعث آسیب پذیری میشود و

اگر شخص در حال دفاع نباشد امکان صدمه دیدن زیاد میباشد.

قيامت بي حسين غوغا ندارد"شفاعت بي حسين معنا ندارد

"حسيني باش كه در محشر نگويند"چرا پرونده ات امضاء ندارد

عالم همه قطره و درياست حسين ، خوبان همه بنده و مولاست حسين ،

ترسم كه شفاعت كند از قاتل خويش ، از بس كه كَرَم دارد و آقاست حسين

                
        یوی                                   ری                    موسوبی داچی

 

.

انتقاد هم مانند باران ، باید آنقدر نرم باشد

تا بدون خراب کردن ریشه های آن فرد موجب رشد او شود . . .

د: دانايي يعني با لا بردن دانش براي قضاوت بهتر

الف: احترام به همه

و: وقار و متانت و حفظ آن در همه حالات

ر: رأفت و مهرباني

ي: يكرنگي

ريشه پيدايش كاراته

هاچیجی – داچی

1- در این نوع ایستادن پاها به طور طبیعی به اندازه ی پهنای شانه از هم فاصله داشته

و به سمت جلو می باشد.

2- کپل ها در یک سطح بوده و به سمت جلو متمایل است.

3- بدن صاف ، دستها تاحدودی خمیده ، مشت ها گره شده ودقیقا

به اندازهی پاها ، از هم فاصله دارند.

4- نگاه به سمت روبرو و تنفس تحت کنترل می باشد.

ذنکوتسو – داچی

الف : دراین نوع ایستادن یکی از پاها به سمت جلو  و دیگری به سمت عقب هدایت می گردد.

ب   :  فاصله ی عرضی بین پاهای جلو و عقب به اندازه ی پهنای شانه می باشد.

ج   : فاصله ی طولی بین پای جلو و عقب چهار مشت

پهلو به پهلو از زانوی پای عقب تا پاشنه ی پای جلو.

کیفیت استقرار:

1-    عمود بودن پای جلوبر روی زمین.

2-    موازی بودن ران جلو با زمین .

3-    متمایل بودن زانوی جلو کمی به سمت بیرون.

4-    موازی بودن پای جلو با محور حرکت.

5-    کشیده بودن ماهیچه های پشت ران .

6-    جهت دادن پنجه ی پای عقب به سمت روبرو ( حداکثر انحراف 45 درجه ).

7-    تقسیم وزن بدن 40 درصد روی پای عقب ، 60 درصد روپای جلو.