گرم کردن و سرد کردن در ورزش

توصیه میشود تمرین های ورزشی با مرحله گرم کردن شروع و با مرحله

سرد کردن پایان یابدبنابراین هر جلسه تمرین علاوه بر خصوصیات خاص خود که با توجه

به نیاز ورزشکار تامین می شود

مانند نوع فعالیت ، شدت و مدت باید شامل مرحله گرم کردن اولیه

و مرحله سرد کردن انتهایی نیز باشد .

گرم کردن وسرد کردن نقش مهمی در پیشگیری از بروز صدمات ورزشی دارد.

گرم کردن بدن برای پیشگیری از آسیب های ورزشی انجام می شود.

اکثر مطالعات نشان می دهد گرم کردن بدن از بروز ضرب دیدگی ها و پارگی فیبر های

عضلانی از محل اتصال تاندونی آنها پیشگیری می کند یا از میزان آنها را کاهش می دهد.

در زمان فعالیت عضلات هر یک از اندام ها به دو دسته تقسیم می شوند :

1. عضلاتی که منقبض می شوند تا اندام در یک قسمت خم شود.

2. عضلاتی که در مقابل این عضلات قرار دارند و باید شل شوند تا سایر عضلات بتوانند 

منقبض شوند و اندام خم شود که به این عضلات ، عضلات متضاد می گویند.

باید به این نکته توجه کرد که بیش از همه محل عضلات متضاد دچار پارگی می شوند ،

عدم توانایی این عضلات در شل شدن سریع ، به اضافه قوه انقباضی عضلات همراه باعث

می شود عضلات متضاد در معرض ضرب دیدگی شدید و ناگهانی قرار گیرند که این امر خود

می تواند باعث پارگی تارهای عضلانی و پارگی از محل اتصال تاندونی آنها شود.

فرآیند گرم کردن صحیح بدن می تواند از سختی و دردناک شدن

عضله جلوگیری کند یا میزانآن را کاهش بدهد .

کاراته و نگاه

از روزگاران قدیم ورزش کاراته با نگاه خشونت و درگیری شناخته می شد

اما آیا اینگونه است و یا تمام این خشونتها فقط درظاهر کاراته نهفته است

و باطن کاراته با اصل احترام و انظباط شناخته می شود؟ گروهی از مردم

که شناخت کاملی از ورزشهای رزمی ندارند تمام رشته های رزمی را با

نگاه جنگ ستیزی و درگیری برانداز می کنند و بر این باورند که ورزش های

رزمی خصلتی جنگ پذیر دارند .

قال الإمام علی (ع) : (یارب ، یارب ، یارب ، قو علی خدمتک جوارحی)

حضرت علی (ع) در فرازی از دعای کمیل عرضه می دارد :

پروردگارا ! پروردگارا ! پروردگارا !

اعضاء وجوارح مرا ، در راه خدمت به خودت، قوی ونیرومند گران.

«مفاتیح الجنان ، دعاء کمیل»

زمانی که می‌دانیم کیمه نقش مهمی در ارتقاء فنون ورزشی دارد

باید اقدام به تمرین‌های بیشتر کرد و همراه با تمرین، پرسش فوق

را نیز سرلوحه عمل و تمرین‌های کاراته قرار داد.

در آخرین بخش از نوشتارهای تحلیلی در مورد کیمه این موضوع دوباره

تاکید می‌شود که تنفس صحیح با ایجاد نظم درونی و انظباط ذهنی

به دست می‌آید که در نهایت نقش موثری در ایجاد واکنش‌های درست

و واقعی ایفا می‌کند. منتهی چنین اتفاقی و پیش نیاز رسیدن به

کیمه اصولی فقط تمرین و ممارست‌های فراوان است.

در مقاطعی، تقلید از کیمه بسیار رواج یافته بود و همچنان نیز این

مساله در حد زیادی دیده می‌شود.

  كاراته از نظر لغوي به معني مبارزه با دست خالي است.

به همين منظور بايد سعي كنيم تا تمام بدن را به يك سلاح تبديل كرده

وازآن بطور مؤثري استفاده نمائيم.

براي رسيدن به مرحله اي كه استفاده از اعضاي بدن بعنوان يك سلاح

ميسر شود بطوريكه حتي يك انگشت دست به تنهايي به سلاحي

قوي مبدل گردد بايد ابتدا با روش استفاده از اندام بدن آشنا شويم.

پس مرحله اول شناخت آگاهي است. 

از زمانهاي قديم در فرهنگ مشرق زميني ها گفته شده است

كه درك وفهم كاراته به سه سال آموزش نيازمند است،

شيوه ايستادن(داچي)نيز سه سال،كسب باورواطمينان نيز

سه سال كار ديگر مي طلبد. 

بعبارت ديگر ساختن يك سلاح نيرومند ازبدن مهمترين

موضوع در ميان اصول پايه اي رشته كاراته ميباشد.

رسيدن به اين جايگاه حقيقتاً نيازمند تمرينات شديد

جسمي وروحي است ونهايت استادي ومهارت،

گام نهادن در راه درك ماهيت دروني كاراته است.

کاتا یک فرم پیشرفته تمرین است که به عنوان بالا ترین تجربه کاراته قبل از به

وجود آمدن مبارزات آزاد می باشد. لغت کاتا به سادگی ترجمه نمی شود ؛ ولی

تقریبا به معنی الگو یا فرم است .

بیشتر از 70 نوع کاتا در کاراته تمرین می شود که هر کدام شامل یک سری از

تکنیک های ترکیبی تنظیم شده برای جهت ها و دستورات است.کاتا ها شامل

تمرین هایی است که در آن تکنیکهای پایه تمرکز، استقامت، سرعت و تعادل

تمرین می شود.

کاتا همچنین تمرینی برای اتصال ترکیبی به هم و ایجاد یک سری

حرکات پیوسته است . بعضی از استادها تلاش دارند که معنی تمام حرکات را توضیح بدهند ، که کار خیلی ساده ای نیست ؛

چرا؟

که خیلی از کاتا ها در مورد کاربرد بعضی از سلاح هایی است که اکنون استفاده نمی شود و بعضی از تکنیک ها

هم معنی دقیقی ندارد . در بقیه موارد نیز نمی توان یک طرح را به سادگی بدست آورد ؛ چون برداشت های

شخصی متفاوتی وجود دارد .

اکثر کاتا ها از یک نقطه شروع و در همان جا تمام می شوند. این موضوع به

استاد کمک می کند تا درستی اجرای شما را چک کند.

شما در همان مراحل اولیه تمرین با کاتا ها آ شنا می شوید . اولین کاتایی را که

یاد می گیرید پینان یا هیان نام دارد . پنچ پینان یا هیان در قرن گذشته به عنوان

درس های مخصوص تدریس می شد که فرد باید هر کدام را برای درجات اولیه

کمربند های رنگی یاد بگیرد.

تاثیر  شور و اشتیاق به فعالیت بر پرخاشگری کاراته‌کاران نخبه

اکبر قوامی، دکتر محمد تقی اقدسی، حسین برهانی، بهنام ملکی

مقدمه: در سال‌های اخیر تحقیق در حوزه روانشناسی مثبت، بیشتر بر عوامل موثر بر ارزشمندی زندگی تاکید داشته است. یکی از این عوامل، شور و اشتیاق به فعالیت است. شور و اشتیاق به عنوان تمایل قوی فرد به فعالیتی که دوست دارد، تعریف می شود و به دو نوع سازگار و وسواسی تقسیم می شود. این دو نوع شور و اشتیاق به وسیله روش های درونی سازی فعالیت(خودمختار یا کنترل شده) در هویت فرد مشخص می شود. درونی سازی خودمختار نشان دهنده شور و اشتیاق سازگار است که باعث می شود فرد فعالیت را به عنوان جنبه مهم بپذیرد و به صورت داوطلبانه در تمرین شرکت می کند. درونی سازی کنترل شده نشان دهنده شور و اشتیاق وسواسی است. این افراد از فعالیت لذت می برند و به آن ارزش قائل هستند ولی شرکت در فعالیت را به عنوان مسئولیت در نظر می گیرند. از طرف دیگر پرخاشگری از مهم‌ترین مشکلات در ورزش، به خصوص در رشته‌های رزمی می‌باشد. یکی از بحث‌های اساسی در تبیین پرخاشگری شناسایی عوامل مؤثر بر این رفتار است. با توجه به اینکه شور و اشتیاق به فعالیت می‌تواند به عنوان یکی از عوامل روانشناختی مؤثر بر پرخاشگری ورزشکاران رشته‌های رزمی مطرح باشد لذا هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر شور و اشتیاق سازگار و وسواسی بر پرخاشگری کاراته‌کاران نخبه استان آذربایجان شرقی بود.

روش شناسی: نوع تحقیق علی- مقایسه‌ای و آزمودنی‌های تحقیق را 98 کاراته کار مرد با میانگین سنی (01/3 ±02/18) و دارای کمربند مشکی تشکیل می‌دادند که با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسش‌نامه شور و اشتیاق به فعالیت والرند(2003) بود که آیتم‌های آن برای سنجش شور و اشتیاق در کاراته‌کاران سازگار شده است. همچنین از پرسش‌نامه پرخاشگری ورزشی وال و گروبر (1986) برای سنجش پرخاشگری استفاده شد. پایایی پرسش‌نامه‌ها از طریق آلفای کرونباخ تعیین شد که برای پرسش‌نامه شور و اشتیاق81/0= a و پرسش‌نامه پرخاشگری78/0= a بدست آمد.

نتایج: برای تعیین افراد پرشور،  از سه معیار شور و اشتیاق یعنی ارزش به رشته ورزشی کاراته، صرف زمان و دوست داشتن کاراته استفاده شد و کاراته‌کارانی که در مجموع این سه آیتم، درمقیاس 7 ارزشی لیکرت، امتیاز4 یا بالاتر گرفتند جزء کاراته‌کاران پرشور قرار گرفتند که از بین آنها 44 نفر شور سازگار و 47 نفر شور وسواسی داشتند. 7 آزمودنی بدون شور و اشتیاق از تحقیق حذف شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از t مستقل در سطح 05/0= α استفاده شد(جدول شماره 1). نتایج نشان داد کاراته‌کاران  با شور وسواسی در پرخاشگری نسبت به کاراته کاران با شور سازگار نمره بیشتری گرفتند.

جدول شماره 1. نتایج آزمون t

*در سطح 05/ 0 p< معني دار است.

بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد اختلاف معنی‌داری در پرخاشگری کاراته‌کاران  با شور وسواسی و کاراته‌کاران با شور سازگار وجود دارد که با نتایج دوناهو و همکاران (2009) در بسکتبال و ریپ و والرند (2007) در محیط کاری و فلیپس و همکاران (زیر چاپ) در رانندگی همسو است(5،4،3). بنابرین زمانی که فرد شور و شوق بیش از اندازه (وسواسی) به فعالیت خود داشته باشد، فرد را در خطر بروز واکنش‌های دفاعی قرار می‌دهد و در نتیجه در صورت نیاز رفتار پرخاشگرانه نشان می‌دهد. در صورتی که  هدف اصلی ورزشکار با شور و اشتیاق سازگار به جای تمرکز بر نتیجه عمل، انجام دادن تکلیف بصورت ماهرانه است. در کل چنین به نظر می‌رسد باورهای کاراته‌کاران بر عملکردشان تأثیر می‌گذارد. بنابراین کسب آمادگی روانی مناسب از طریق تعدیل و بهبود برخی از فاکتورهای روانی با برنامه‌ریزی صحیح در طی جلسات تمرینی ضروری به نظر می‌رسد.

آناتومی بدن :

برای شناخت ساختار و عملکرد پایه‌ای بدن  لازم است هر کسی با خلاصه‌ای از آناتومی بدن آشنا باشد.

فردی که مقابل شما ایستاده، بازوهایش در طرفین بدن او قرار دارد و انگشت شست او به سمت خارج است و همینطور کف دست وی به سمت شماست تصور کنید. این یک موقعیت آناتومیک است. هنگامی که درباره بخشی از بدن صحبت می‌کنید باید آن را در ذهن خود داشته باشید

سیستم‌های بدن:

سیستم‌های بدن برای انجام اعمال مشترک با یکدیگر همکاری دارند با مطالعه سیستم‌های بدن برای درک بهتر صدمات بدن پیش زمینه بهتری خواهید داشت.

سیستم تنفسی:

سیستم تنفسی شامل تمام ساختار های بدن است که در تنفس طبیعی دخیل هستند. سیستم تنفسی اکسیژن را وارد بدن ساخته و گازهای دفعی و دی اکسیدکربن را از بدن خارج می‌کند.
راه هوایی شامل بینی، دهان، حلق، حنجره (جعبه صوتی)، تراشه و مسیرهای عبوری درون ریه‌ها می‌باشد. در انتهای فوقانی حنجره یک زائده پهن و نازک وجود دارد که اپی‌گلوت نامیده می‌شود. اپی‌گلوت مانع از ورود غذا به حنجره می‌شود. راه‌های هوایی درون ریه با شاخه‌های باریک‌تر و باریک‌تری تبدیل می‌شوند که در انتها به کیسه‌های هوایی ختم می‌گردند و این کیسه‌‌های هوایی، خود توسط عروق خونی باریکی احاطه شده است.

اکسیژن در هوای دمی از دیواره نازکی که کیسه‌های هوایی را از عروق خونی جدا نموده عبور کرده و توسط خون جذب می‌شود. دی اکسیدکربن نیز از خلال همین دیواره نازک، از خون، وارد کیسه‌های هوایی و متعاقب آن هوای بازدمی می شود. تبادل اکسیژن و دی اکسیدکربن 12 تا 16 بار در دقیقه و در تمام طول 24 ساعت شبانه روز صورت می‌گیرد بدون اینکه شما در انجام این عمل تلاش هوشیارانه‌ای داشته باشید. جریان خون اکسیژن دمی را از طریق سیستم گردش خون به تمام قسمت‌های بدن می‌رساند.
عمل دم زمانی صورت می‌گیرد که دیافراگم که یک عضله بزرگ است و انتهای تحتانی قفسه سینه را تشکیل می‌دهد، به سمت پایین حرکت کرده و انقباض عضلات قفسه سینه باعث افزایش اندازه و حجم قفسه سینه می‌شود.
عمل بازدم هنگام استراحت عضلات رخ می‌دهد که با کاهش اندازه قفسه سینه همراه است. 
در اینجا لازم است بدانید سیستم تنفسی در کودکان و شیرخواران تا اندازه ای با بالغین متفاوت است که در زیر به آن اشاره ای کوتاه شده است:

• راه هوایی در کودکان کوچک‌تر و انعطاف پذیرتر است.
• هنگام انجام تنفس مصنوعی برای کودکان، نیازی به اعمال نیرو به اندازه بالغین نیست.
• به دلیل کوچک‌تر بودن اندازه راه هوایی، امکان مسدود شدن راه هوایی به وسیله یک جسم خارجی بیشتر است.
• شیرخواران بسیار کوچک تنها می توانند از راه بینی نفس بکشند. بنابراین با مسدود شدن بینی شیرخوار، نشانه‌های اختلال تنفسی در او آشکار می‌شود.

استاد آبه درباره كاراته می‌گوید:

احساس من این است كه كاراته امروز تنها به قهرمانی در مسابقات می‌اندیشد و تلاش و آموزش هر كسی در این مسیر كه

روزی قهرمان شود قرار گرفته است، در حالی كه این هدف فاصله زیادی با واقعیت كاراته دارد. اعتقاد من این است كه هدف

اصلی كاراته در تمرین مداوم با انگیزه پرورش یك فكر قوی در یك بدن قوی نهفته است چیزی كه در نهایت در تمامی ابعاد

اجتماعی مورد بهره‌بردای قرار خواهد گرفت. 

 كاراته يك هنر است كه هدف نهايي‌اش نه جستجوي پيروزي و نهتعيين برنده است. بلكه تلاش براي ارتقا شخصيت از طريق

تمرين است. در كاراته از تمامقسمت‌هاي بدن با تمرين‌هاي پرفشار و منظم استفاده مي‌شود تا بصورت سلاحي قدرتمند وموثر

بروز كنند. كاراته باعث مي‌شود تا بدن از تعادل بيشتري برخوردار شود بطوريكهيك بلوغ حركتي و تعالي در بدن ايجاد مي‌گردد.

اين نوع هماهنگي فقط از طريق تمريناتمستمر بدست مي‌آيد كه به دليل تنوع و پيچيدگي‌هاي خاصي كه دارند به شكل يك هنر

كامل به حساب مي‌آيد. تمرينات كاراته در واقع براي تعالي جسم و روح است

كياي  اصطلاحی در هنرهای رزمی است و معمولا به فریادی اشاره دارد که در هنگام اجرای تکنیک‌ها زده می‌شود.

این واژه از دو بخش { کی }  به معنی ذهن، اراده یا روان  و{ آی}  کوتاه شده فعل آواسو  به معنی به‌هم‌پیوستن تشکیل شده‌است. این واژه در هنرهای رزمی کره ای  کیاپ  خوانده می‌شود.

در هنرهای رزمی چون كاراته ، تكواندو ، آیکیدو و جودو ورزشکاران در هنگام اجرای تکنیک از کیای برای تمرکز انرژی خود استفاده می‌کنند.

این واژه همچنین به فریاد همراه برخی از ضربات در هنگام اجرای كاتا  نیز اشاره دارد.

هنر استفاده از کیای در هنرهای رزمی کیایجوتسو نامیده می‌شود ، کیایجوتسو در واقع هنر استفاده از کی است.

در افسانه ها آمده كاراته كاري تنها با كياي {نعره}  وبدون ضربه زدن  ببري را از پاي درآورده . 

کاراته : دست خالی ، هنر جنگیدن با دست خالی

کاراته کا : هنر جوی کاراته

گی : لباس کاراته

دوجو : محل تمرین

سامپای : شاگرد ارشد (دان ۱ و ۲)

سن سی : استاد (از دان ۲ تا دان ۴)

شیهان : استاد استاد ( از دان ۵ تا ۷)

کانچو : استاد بزرگ ( دان ۷ و ۸)

سوسای : استاد اعظم ( دان ۹ و ۱۰)

ری : احترام گذاشتن

شومنی ری : احترام به جایگاه ( روبرو)

هاجیمه : شروع

یامه : تمام . متوقف شدن

یوی : آماده . ایستادن بدون حرکت (چوب خشک)

کیای : فریاد بلند

کیمه : تخلیه نفس بدون صدا

کیو : درجات زیر کمربند سیاه

دان : درجات کمربند سیاه

کیهون : تکنیک های پایه

کاتا : فرم و قالب اجرای جمعی از تکنیکها

کومیته : مبارزه

بونکای : کاربرد عملی تکنیکهای کاتا . نمایش عملی تکنیک ها

مائه : سمت جلو

میگی : سمت راست

هیداری : سمت عقب

اشیرو : پشت سر

یوکو : پهلو ، طرفین (کنار)

جودان : قسمت بالایی بدن ( سر و گردن)

چودان : قسمت میانی بدن ( سینه و شکم و پشت کمر)

گیدان : پایین بدن (زیر شکم و پاها)

ایچ : شماره ۱

نی : شماره ۲

سان : شماره ۳

شی (یون) : شماره ۴

گو : شماره ۵

روکو : شماره ۶

شیجی : شماره ۷

هاچی : شماره ۸

کیو : شماره ۹

جو : شماره ۱۰

کوهای:هنرجوی تازه کار (Kohai)

سمپای:هنرجوی ارشد (Sempai)

*شی‌دوشا : “Shidosha”، درجات مربیگری در کاراته

سن سی: معلم، مربی (Sensei)

جوکیو : “JoKyo” به معنای “مربی”، شرایط عمومی: حداقل ۲۱ سال سن، دارا بودن دان ۳ “حداقل ۲ سال” و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه ۳ مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جوکیو می‌باشد).

جون‌شیهان : “JunShihan” به معنای “استاد جوان”، شرایط عمومی: حداقل ۲۶ سال سن، دارا بودن دان ۴ “حداقل ۲ سال” و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه ۲ مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جون‌شیهان می‌باشد).

شیهان : “Shihan” به معنای “استاد ارشد”، که داخل دوجو میبایست بکار برود. شرایط عمومی: حداقل ۳۰ سال سن، دارا بودن دان ۵ ” حداقل ۴ سال” و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه ۱ مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه شیهان می‌باشد).

کاراته دو یعنی:

هنر مبارزه  با دست خالی این هنر به ما اجازه میدهد تا بر دشمن به وسیله تاکتیکها و تکنیکهای مناسب وبا استفاده از قسمتهای

مختلف بدن بطور عقلانی وموثر بر حریف پیروز بشویم.

***

تاریخچه کاراته

میگویندکاراته دارای قدمتی پنج هزارساله است ویکی ازاستادان اولیه ومبتکران این فن 0بودیدهاراما میباشد که

حدود 525 سال قبل از میلاد

مسیح می زیسته   وی که از پیشوایان مذ هبی بو دپس از کسب علوم

زمان خود به منظور اموزش تعالیم مذهبی بدیگران به تنها یی از هند براه

افتادو با مشکلات و راه سخت وکوهستانی و طولانی چند هزار کیلو متری

به ایالت (  هونونان  )  چین رسید و در معبد شا ئو لین اقامت گزید .